domingo, 5 de julio de 2020

Aviador Dro


Un exemplo de música tecno independente en España foron os Aviador Dro dende unha dobre vertente, ademáis de grabar unha chea de boas cancións crearon un sello discográfico que foi o embrión da chamada Movida independente.
A súa primeira canción importante foi a sorprendente “Nuclear, si”


E logo seguiron facendo cancións coa temática industrial sempre se fondo...

“Amor industrial”


“Selector de frecuencias”










jueves, 2 de julio de 2020

Peter Gunn

https://www.lavozdepuertollano.es/web/contenido/tocala-otra-vez-sam-por-juanma-nunez/peter-gunn-theme-todo-por-inventar1879.html





Pink Floyd: Roger Waters





Pink Floyd 1: Syd Barrett






Xeografías...

El meus pais petit

Adios Rios

Emilio cao

Pongamos que hablo de Madrid

Sweet Thames

Les prenoms de Paris


Desgarros múltiples...

Como é posible que apenas tivera escoitado falar de Johnny Cash.. Como é posible que esta canción non esté no altar das mellores cancións de todos os tempos? Ben, non é del, é de Trente Reznor de "Nine Inch Nails", pero... faina completamente súa! Clickade no enlace e veredes a historia da rodaxe dese video!

É certo que a canción é soberbia, pero ... Que versión! E se falamos de versión, non me resisto a poñervos a versión de Eddie Vedder. Vaia crack!


E este lamento e berrido de indignación ó mesmo tempo do gran, gran Ewan Maccoll... Como é posible que non choraras, irmán?


E a gran Joni Mitchell tamén tivo momentos malos: River!



E de desgarros sabía moito Jacques Brel! Dentro da súa infinita sabiduría deixoume unha das mellores definicións do quen son os desesperados... aqueles que esperaron algo.

Se tiennent par la main/ Et marchent en silence/ Dans ces villes éteintes/ Que le crachin balance/ Ne sonnent que leurs pas/ Pas à pas fredonnés/ Ils marchent en silence/ Les désespérés Ils ont brûlé leurs ailes/ Ils ont perdu leurs branches/ Tellement naufragés/ Que la mort paraît blanche/ Ils reviennent d'amour/ Ils se sont réveillés/ Ils marchent en silence/ Les désespérés Et je sais leur chemin/ Pour l'avoir cheminé/ Déjà plus de cent fois/ Cent fois plus qu'à moitié/ Moins vieux ou plus meurtris/ Ils vont le terminer/ Ils marchent en silence/ Les désespérés Lente sous le pont/ L'eau est douce et profonde/ Voici la bonne hôtesse/ Voici la fin du monde/ Ils pleurent leurs prénoms/ Comme de jeunes mariés/ Et fondent en silence/ Les désespérés Que se lève celui/ Qui leur lance la pierre/ Ils ne sait de l'amour/ Que le verbe s'aimer/ Sur le pont n'est plus rien/ Qu'une brume légère/ Ça s'oublie en silence/ Ceux qui ont espéré


Desgarrado por un amigo que sufre... "Jef"


E do desgarro pola morte dun ser querido como pode sair algo tan fermoso...!




















domingo, 18 de septiembre de 2016