lunes, 9 de junio de 2008

"Hamsadhvani" de L. Subramaniam

Unha raga india tocada (vaia sonoridade) có inconfundibñe violín de L. Subramaniam.

Ambi e o L. Subramaniam Ensemble

Unha mostra do peculiar e increible sonido e sonoridade que alcanza o violín indio tocando múica dese continenet. Neste primeiro tema non é o doutor L. Subramaniam pero soa case igual.


Neste tema xa están a tocar os dous xuntos, Ambi e Dr. L. Subramaniam

"Ballo in fa diesis minore" de Angelo Branduardi

Un tema medieval verioneado por Angelo Branduardi na que ademáis nos amosa o seu virtuosismo có violín. Dende logo non é frecuente que unha estrela pop domine os instrumenos como el o fai ¿ou sí?

"Nel giardino dei salici" de Angelo Branduardi

Unha versión deliciosa do famoso poema de W. B. Yeats "Down by the salley gardens" feita por Angelo Branduardi


"La giostra" de Angelo Branduardi

Unha das máis fermosas baladas de Angelo Branduardi, a giostra ou sexa o Tiovivo. Na versión en disco acompañábao na gaita Alan Stivell.


"Alla fiera dell est" de Angelo Branduardi

Estamos en Italia ante unha das cancións máis extendidas por toda Europa a historia encadeada o pao que golpea o can que comeu o gato que comeu o topo,... ESta é a súa letra



Alla fiera dell’est

Per due soldi
Un topolino mio padre comprò.
E venne il gatto
Che si mangiò il topo
Che al mercato mio padre comprò.
Alla Fiera dell'Est
Per due soldi
Un topolino mio padre comprò.
E venne il cane
Che morse il gatto
Che si mangiò il topo
Che al mercato mio padre comprò.
Alla Fiera dell'Est
Per due soldi
Un topolino mio padre comprò.
E venne il bastone
Che picchiò il cane
Che morse il gatto
Che si mangiò il topo
Che al mercato mio padre comprò.
Alla Fiera dell'Est
Per due soldi
Un topolino mio padre comprò.
E venne il fuoco
Che bruciò il bastone
Che picchiò il cane
Che morse il gatto
Che si mangiò il topo
Che al mercato mio padre comprò.
Alla Fiera dell'Est
Per due soldi
Un topolino mio padre comprò.
E venne l'acqua
Che spense il fuoco
Che bruciò il bastone
Che picchiò il cane
Che morse il gatto
Che si mangiò il topo
Che al mercato mio padre comprò.
Alla Fiera dell'Est
Per due soldi
Un topolino mio padre comprò.
E venne il toro
Che bevve l'acqua
Che spense il fuoco
Che bruciò il bastone
Che picchiò il cane
Che morse il gatto
Che si mangiò il topo
Che al mercato mio padre comprò.
Alla Fiera dell'Est
Per due soldi
Un topolino mio padre comprò.
E venne il macellaio
Che uccise il toro
Che bevve l'acqua
Che spense il fuoco
Che bruciò il bastone
Che picchiò il cane
Che morse il gatto
Che si mangiò il topo
Che al mercato mio padre comprò.
Alla Fiera dell'Est
Per due soldi
Un topolino mio padre comprò.
E l'Angelo della Morte
Sul macellaio
Che uccise il toro
Che bevve l'acqua
Che spense il fuoco
Che bruciò il bastone
Che picchiò il cane
Che morse il gatto
Che si mangiò il topo
Che al mercato mio padre comprò.
Alla Fiera dell'Est
Per due soldi
Un topolino mio padre comprò.
E infine il Signore
Sull'Angelo della Morte
Sul macellaio
Che uccise il toro
Che bevve l'acqua
Che spense il fuoco
Che bruciò il bastone
Che picchiò il cane
Che morse il gatto
Che si mangiò il topo
Che al mercato mio padre comprò.
Alla Fiera dell'Est
Per due soldi
Un topolino mio padre comprò.

"Brian Boru" por Trisquell e por Narciso Yepes

Non, non tocan xuntos son dúas versións deste célebre tema, a marcha coa que o lexendario rei irlandés Brian Boru entraba en palacio. Unha versión é á arpa por un grupo irlndés o "Trisquelle ensemble" e outra polo noso guitarrista universal Narciso Yepes
O grupo de arpas...


E o noso guitarrista

"Brian Boru" de Alan Stivell

Unha versión recente (aínda segue facendo cousas) deste tema célebre do folk irlandés cantado por Alan Stivell

"Pop PLinn" de Alan Stivell e Dan ar Braz

Un dos clásicos e rompedores (na súa época) temas de Alana Stivell tocado có seu compañeiro de andainas daquela época Dan Ar Braz

"Tri Martolod" de Tri Yann, Alan Stivell e Dan ar Braz

O outro gran himno bretón "Tri Martolod" cantado de novo polos próceres da música bretona

"An Alarc'h" de Tri yann, Dan Ar Braz Alan Stivell e Gilles Servat

Un dos himnos da música bretona cantado a coro pola flor e a nata da música bretona.

"Fusco" e "O preciso movemento" de Berrogüetto

Dende Milladoiro e agora por riba deles o mellor grupo de música folk galego do momento e doutras partes probablemente...
Xa Pintos faría maravillas pola súa conta pero e que se arrodeo dunha xente soberbia. E que dicir desa voz intensa e profunda da cedeiresa Guadi.
Dous exemplos
"Fusco"


"O primeiro movemento"

Michael Nyman

E xa que vamos de cinema, Michael Nyman. ¿POde haber algo máis profundo que as melodias de películas como The Piano, Carrington, Drowning by numbers, ...
Comprobádeo:
Empezamos con "The Piano", primeiro a versión orquestal de “The heart asks pleasure first”


... e logo o tema máis famoso, “The sacrifice”


"Drowning by numbers" (Escoitade a sinfonía para violín e viola de Mozart e atoparedes moito en común,... o cal non lle quita mérito a esta obra de arte



"Paul's dance" de Penguin Cafe Orchestra

Un dúo de cordas sinxelo pero precioso que me recorda ó quinttetino para 2 violíns, viola e e cellos de Luiggi Boccherini (quinteto para cordas).
Escoitade os dous...
A Penguin


E agora Boccherini

!!!!Vaia gozada¡¡¡¡
Dende logo non hai comparación. Vaia maravilla

"Perpetuum mobile" de The Penguin Cafe Orchestra

De novo outra das melodias do grupo de Simon Jeffes. Que enerxía noas cordas!


domingo, 25 de mayo de 2008

Lunasa en Tapia de Casariego

Unha actuación do grupo Lunasa en Tapia, no festival interceltico d'occidente, no que se observa ó meu paracer a gran forza deste grupo: as frautas.

jueves, 22 de mayo de 2008

Vujicsics e Andor Vegh (gaita)

O grupo húngaro Vujicsics acompañado do gaiteiro Andor Vegh no ano 2007

"I've seen all good people" de Yes

Unha das grandes cancións de Yes. Xa sabedes Jon Anderson nas voces, Bill Bruford na batería, o mago Rick Wakeman nos teclados e o gran Steve Howe nas guitarras ...

"The model" e "The robots" de Kraftwerk

Para completar có mundo tecno (dos seus comezos) temos do ano 1980 dous temas dun album mítico, "The man machine" do grupo alemán Kraftwerk.
THE MODEL

THE ROBOTS



"Blade Runner" de Riddle Scott con música de Vangelis

A banda sonora de Blade Runner foille encargada a Vangelis que fixo outra obra de arte indisociable hoxe desas imaxes da cidade do futuro...
¿Viches a película? ¿A que esperas?
Aquí tedes algúns momentos memorables...











"Fade to gray" de Visage

Falando de Visage este foi probablement o seu maior éxito. lembrade que logo Midge Ure marchou para Ultravox.


"Vienna" e "The voice" de Ultravox

O grupo de Billie Curry fichou no ano 1980 a Midge Ure que procedía de Visage alcanzando moi pronto o éxito con cancións como estas dúas. Ultravox foi un dos primeiros e para min dos mellores grupos tecno dos anos 80. Para exemplo estos dous videos (ademáis para a época eran uns artistas que coidaban moito a faceta cinematográfica dos videoclips).

Vienna


The voice


Outra gran canción pero menos oscura é esta “Reap the wild wind”



E de regalo a gran canción de Midge Ure, “Breathe”



Vangelis

Un dos temas máis memorables de Vangelis é Alpha do seu disco Albedo 039.
Alguén pode evitar pensar no espacio exterior escoitando esta música. Por certo foi dos primeiros en facelo, lago chegaron outros moitos...


Logo viñeron moitas outras bandas sonoras entre as que podemos destacar as seguintes...

Cosmos


Carros de fuego


Blade Runner



Antartica


Jon & Vangelis

Cando Rick Wakeman abandonou Yes en 1974 este grupo intentou fichar ó teclista grego Vangelis Papatanasiou que proviña do grupo Aphrodite’s child (con Demis Roussos) pero este ó final non se puido incorporar... As fichas movéronse e en 1980 Jon Anderson, o seu cantante deixou tamén a banda temporalmente e formou un dúo con Vangelis.
Unha das máis famosas cancións deste duo é “”The friends of Mr. Cairo”
Por certo saen no video, son o barbas e o seu colega...


Outra das grandes cancións do dúo é este “I’ll find my way home”





"Video killed the radio star" de Buggles

Un video histórioc. Parece que foi o primeiro video clip emitido pola MTV o 1 de agosto do ano 1981.
O grupo estaba formado por Trevor Horn e Geoff Downes que logo colaborarían no grupo YES, sustituindo ó cantante Jon Anderson e ó teclista Rick Wakeman respectivamente. Anderson marchara a colaborar con Vangelis, despois de que a este non lle permitan sustituir a Rick Wakeman por problemas de contrato laboral (era grego e había restriccións para que poidera tocar nun grupo inglés).
Velahí o video

miércoles, 21 de mayo de 2008

"Merry Christmas Mr. Lawrence" de Ryuichi Sakamoto

O tema tal e como sonaba na película!


E a versión orquestal con esceas da película.



Unha versión do trio de Ryuichi sakamoto da súa banda sonora para a película "Feliz navidad Mr. lawrence" de Nagisha Oshima, interpretada por el mesmo e David Bowie.


E a versión con Ryuichi Sakamoto só ó piano...


Unha versión na guitarra da Kaori Muraji


E unha versión delicadísima de Jess Gillam



E para acabar, unha orquesta escolar, a RHS...



viernes, 16 de mayo de 2008

"The fox chase" por Liam O'Flynn

Ten unha pequena introducción falada pero aguantade e veredes e escoitaredes un dos temas máis famosos da música irlandesa, un verdadeiro alarde de música descriptiva, na que a gaita (só a gaita) vai imitar os sonidos da cacería, a súa música, os cans, o raposo,...

Jerry O'Sullivan

Outro dos grandes mestres da gaita irlandesa...

Seamus Ennis

O Deus da gaita irlandesa.
Un verdadeiro virtuoso deste magnífico instrumento.

Outro exemplo do seu virtuosismo...


"Port na gioboige"


E para acabar "Lord Gordon's reel"



"April the 3rd" de Donald Lunny

A renovación da música folk por un clásico da música tradicional irlandesa. No documental da BBC "Bringing it All Back Home" sobre a emigración irlandesa, aparece este temazo con U2, "April the 3rd"


Hai outras xoias musicais neste documental que xa veremos noutra ocasión...

Laurie Anderson

Unha melodia hipnótica... Laurie Anderson en estado puro. "O Superman"


O Superman. O judge. O Mom and Dad. Mom and Dad.
O Superman. O judge. O Mom and Dad. Mom and Dad.
Hi. I'm not home right now. But if you want to leave a
message, just start talking at the sound of the tone.
Hello? This is your Mother. Are you there? Are you
coming home?
Hello? Is anybody home? Well, you don't know me,
but I know you.
And I've got a message to give to you.
Here come the planes.
So you better get ready. Ready to go. You can come
as you are, but pay as you go. Pay as you go.

And I said: OK. Who is this really? And the voice said:
This is the hand, the hand that takes. This is the
hand, the hand that takes.
This is the hand, the hand that takes.
Here come the planes.
They're American planes. Made in America.
Smoking or non-smoking?
And the voice said: Neither snow nor rain nor gloom
of night shall stay these couriers from the swift
completion of their appointed rounds.

'Cause when love is gone, there's always justice.
And when justive is gone, there's always force.
And when force is gone, there's always Mom. Hi Mom!

So hold me, Mom, in your long arms. So hold me,
Mom, in your long arms.
In your automatic arms. Your electronic arms.
In your arms.
So hold me, Mom, in your long arms.
Your petrochemical arms. Your military arms.
In your electronic arms.


E outro tema orientalizante non menos hipnótico... "Kokoku"



Unha peza que descoñecía e que me parece alucinante, "Transitory life".



Agora unha peza algo máis marchosa, "Sharkey´s day"






E de regalo porque todo encaixa aquí tedes unha versión que non coñecía do "Superman" interpretada por David Bowie.



"Caoineadh Cu Chulainn" de Davy Spillane

Vaia instrumento! Que sonoridade!

Pengüin Cafe Orchestra

Clásico, folk, new age,...?
Inclasificable o xenial grupo de Simon Jeffes.

"Air á danser"

"Music for a found Harmonium"



"Telephone and rubber band" (Tokyo 2014)



jueves, 15 de mayo de 2008

GENESIS con Peter Gabriel

Un dos meus grupos fetiche é Genesis pero só nesos anos nos que estaba capitaneado por Peter Gabriel, un dos persoeiros máis salientables do mundo musical...
Este Genesis o coñecía só polos seus LP's e sempre tiven a espiniña cravada de ver comoe eran esos fantásticos espectáculos escénicos dos que falaba todo o mundo e que culminaron na súa xira de "The lamb lies down on Broadway". Pois ben, grazas a youtube pouco a pouco, pilula a pilula fun atopando algunha mostra destos concertso. Aquí van algúns!

Directo na TV Belga en 1972...


"I know what I like"



"Watcher of the skyes" (1973)



The return of the giant Holweed
The Knife

Supper's ready parte 1
Supper's reday Parte 2


"Selling England by the pound" concerto dunha hora.Observade o cambio de atrezzo de Peter Gabriel en todas as cancións...



Para acabar aquí tedes un pequeno resume desa variedade de vestiario de Peter Gabriel...




ONE WORLD ONE VOICE ¿Onde estabas?

Eiquí está ó meu entender un dos máis fermosos e interesantes proxectos musicais de todos os tempos. Máis de 250 músicos facendo unha verdadeira sinfonía global, misturando sons de todos os continentes, cunha montaxe soberbia e con algúns dos máis grandes músicos de todos os tempos e de todos os continentes...
Son 12 partes que atopei, como non en youtube, e que aquí xunto, poñendo se podo o nome dos intérpretes que van a ir saíndo...
Comeza así (con Sting e Africa Mambaata entre outros)

Logo sigue ...

Os Gypsy Kings e Nusrat Fateh Ali Kahn, Laurie Anderson,The Chieftains,...

Outro momento máxico: Peter Gabriel, Milton Nascimento, Joe Strummer, Winton Marsalis,...

E logo en ¿Birmania? e Nustrat Fateh Ali Khan, Peter Tosh,...

Clannad, Geoffrey Oryema, Peter Gabriel,...

E segue: Mari Boine Persen (Sami), uns sudafricanos, Milton Nascimento,...

De novo Peter Gabriel, Geoffrey Oryema, Suzannne Vega, Ryuichi Sakamoto, Lou reed,...

Segue Lou Reed, e logo aparecen Salif Keita (vaia canción memorable), Laurie Anderson, Johnnie Clegg

Lembrade estaba Johnny Clegg, e o van a acompañar Eddie Grant e logo aparecerá David Gilmour.

Bob Geldof coa Orquesta de Leningrado, Terence Trent d'Arby, Mary Boine Persen, uns tambores xaponeses,...

...e un final memorable, un man a man entre as percusións xaponesas e a orquesta Leningrado.!!!!!!!!!!

Resumindo a lista dos que participaron é inmensa: Afrika Bambaataa, Laurie Anderson, Avelha Guarda Da Portela, Bagamoya Players, Cedric, The Chieftains, Clannad, Johnny Clegg & Savuka, Cy Curnin, Terence Trent D'Arby, Dred, Marc Ducret, Peter Gabriel, Bob Geldof, Dave Gilmour, Egberto Gismonti, Kevin Godley, Eddie Grant, The Great Muungano Cultural Troupe, Richard Galliano, The Gipsy Kings, Rupert Hine, Chrissie Hynde, Howard Jones, Salif Keita, The Kodo Drummers, Helen Labarriere, Leningrad Symphony Orchestra (Conductor Alexander Dimitriev, Orchestration Simon Jeffes), Ray Lema, Roger Ludvigsen, Maria McKee, Milton Nascimento, Native Land & Themba, New Frontier, New voices of freedom, Nu Sounds, Nusrat Fateh Ali Khan, Remmy Ongala & The Super Matimala Orchestra, Geoffrey Oryema, Hermeto Pascoal, Penguin Cafe Orchestra, Mari Boine Persen, Courtney Pine, Hossam Ramzy, Enrico Rava, Lou Reed, Robbie Robertson, Michael Rose & Junior, Ryuichi Sakamoto, Clara Sandroni, Shakespear's Sister, Steve Stevens, Dave Stewart and The Spiritual Cowboys, Sting, Joe Strummer, Steven Van Zandt, Suzanne Vega, Venice, Christopher Warren-Green, Adam Woods and Guo Yue...

martes, 13 de mayo de 2008

E máis de Clannad...

Clannad foi unha das grandes sorpresas no meu achegamento paulatino á musica tradicional irlandesa. Non era o folk que estaba afeito a escoitar e os seus ritmos misteriosos e as súas voces "célticas" estimularon o meu maxín dun xeito extraordinario...

Comezarei por "Siuil a Run" do ano 1978,  unha das cancións que ensinan mellor a personalidade e carácter deste grupo irlandés, apoiado nuns fermosos xogos vocais e unha instrumentación moi sinxela pero contundente.


Outro tema elocuente sobre o achegamento de Clannad á música folk. "Coinleach Glas an Fhómhair"
Disfrutade...


E outra máis na mesma dirección, "Níl Sé'n Lá".



E por suposto o tema principal da película "Harry's Game", unha das melodías máis fermosas dos últimos tempos e que aquí en España difundiu o gran Ramón Trecet ó poñela como sintonía do seu programa musical "Diálogos Tres". Non é o típico son Clannad que me cautivara ó principio pero é un tema extraordinario...



Dulaman (Algas de mar)

A canción Dulaman é unha fermosa canción irlandesa que grabou o grupo Clannad no ano 1976. A canción fala da tradición irñandesa como de moitas rexións atlánticas de recoller algas no mar para abonado,  como comida ou para acompañar os baños.

Versión de Clannad en directo en Filadelfia (2012)

Tamén Altan fixo unha fermosa versión deste tema...



Unha versión extraordinaria nas voces do grupo Anuna, a Irlanda máis arcana.



Vesión coral de "The Choral Scholars of University College Dublin"


Música tradicional china

The Chieftains: "Full of joy" (música chinesa)

“Full of joy”


Tema coa RYU’s orchestra



Máis música china: Frauta, banjo, citara e "erhu"

Só de Pipa (música china)

Só de táboa e Raga: Ravy Shankar (Sitar) e Alla Rakha (Táboa)

Só de táboa precedido por unha lixeira explicación ds posibilidades musicais da táboa feita por Ravy Shankar: extraordinario.

Seguido dun Raga: Rag Carukashi

martes, 22 de abril de 2008

"Waltzing Mathilda"

Esta canción é unha especie de himno oficioso de Australia e foi creada polo poeta australiano Banjo Peterson en 1895 .
Conta a historia dun vagabundo que roba unha ovella para alimentarse mentras acampa a carón dunha lagoa. O dono das terras decátase e chama á policía para que o arresten. O vagabundo prefire saltar á lagoa e morrer afogado antes que entregarse ás autoridades.
Ó final da canción aparece a pantasma do vagabundo que invita ós viaxeiros a bailar o vals con el, a vagabundear.
A Matilda da canción é o nome que los trotamundos lle daban ós seus atados, a manta onde gardaban os  seus enseres.

"Una vez, un alegre vagabundo acampó junto a un remanso del río,
Bajo la sombra de un eucalipto,
Y cantaba mientras miraba y esperaba que su tetera hirviera.
"¿Quién vendrá a vagabundear conmigo?"
A vagabundear, a vagabundear
¿Quién vendrá a vagabundear conmigo?
Y cantaba mientras miraba y esperaba que su tetera hirviera
"¿Quién vendrá a vagabundear conmigo?"
Y así llegó una oveja a beber de la laguna,
Saltó hasta ella y la agarró con alegría,
Y cantaba mientras escondía la oveja en su alforja,
"Tú vendrás a vagabundear conmigo".
A vagabundear, a vagabundear
"Tú vendrás a vagabundear conmigo"
Y cantaba mientras escondía la oveja en su alforja,
"Tú vendrás a vagabundear conmigo".
Cabalgó el colono, montado en su pura sangre,
Y así llegaron los soldados, uno, dos, tres,
"¿Dónde está la alegre oveja que usted tiene en su alforja?"
"Tú vendrás a vagabundear conmigo".
A vagabundear, a vagabundear
"Tú vendrás a vagabundear conmigo".
"¿Dónde está la alegre oveja que usted tiene en su alforja?"
"Tú vendrás a vagabundear conmigo".
Brincó el vagabundo, saltando hacia el río,
"Nunca me capturaréis vivo", gritó él,
Y su fantasma puede ser oído al pasar por la laguna,
"¿Quién vendrá a vagabundear conmigo?"
A vagabundear, a vagabundear
"¿Quién vendrá a vagabundear conmigo?"
Y su fantasma puede ser oído al pasar por el río,
"¿Quién vendrá a vagabundear conmigo?"



Aquí tedes unha fermosa e moi personal versión, a de Tom Waits... Disfrutádea, é extraordinaria!


Eric Bogle en 1971 fixo unha canción que incorpora nas súas últimas estrofas esta canción.,Esta canción é un alegato contra a guerra e nela se narra o que sinte un xove soldado destinado na 1ª Guerra Mundial ó frente de Gallipolli cando ve como van morrendo os seus compañeiros e ó final perde as súas dúas pernas. Na canción refreixa tamén como a sociedade se amosa insensible diante do sufrimentos dos seus ex-combatintes na guerra e a paradoxa de que se siga celebrando patrioticamente o horror da guerra...

Esta é a súa letra...

Cuando era joven cargaba con mi mochila
y vivía la vida libre del vagabundo.
De la verde cuenca del río Murray al polvoriento “outback”, 

por todas partes bailaba el vals con Matilda.
Entonces, en 1915, mi pais dijo: “Hijo,
es hora de dejar de vagabundear, hay un trabajo que hacer.”
Asi que me dieron un sombrero de lata y me dieron un rifle,
y me mandaron a la guerra.

Y la banda tocaba “Waltzing Matilda”
mientras el barco se alejaba del muelle,
Y en medio de las felicitaciones, las banderas al viento, y las lágrimas
Navegamos hacia Gallipoli. 

Y qué bien recuerdo aquel terrible día,
cómo nuestra sangre manchó la arena y el agua;
Y cómo en aquel infierno que llamaban Bahía de Suvla 
nos masacraron como a corderos en el matadero:
El turco nos esperaba, se preparó bien;
nos llovieron las balas y nos cayeron encima los obuses —
y en cinco minutos exactos nos habían mandado al infierno,
casi nos hicieron volar por los aires de vuelta a Australia.

Pero la banda tocaba “Waltzing Matilda”
cuando terminamos de enterrar a nuestros muertos,
Nosotros enterramos a los nuestros, y los turcos enterraron a los suyos,
y después nosotros volvimos a empezar de nuevo.

Y aquellos de nosotros que quedábamos, tratamos de sobrevivir,
en un mundo loco de sangre, muerte y fuego.
Y durante diez agotadoras semanas me mantuve con vida
pese a que a mi alrededor seguían amontonándose los cadáveres.
Y entonces un gran obús turco me dejo patas arriba y sin conocimiento
y cuendo me desperté en la cama del hospital
y vi lo que había hecho, bueno, deseé haber muerto —
No sabía que había cosas peores que morirse.

Pues ya nunca habra “Waltzing Matilda” para mí,
por el verde campo, libre y lejano — 
Para cargar con tiendas y estacas un hombre necesita ambas piernas,
ya nunca habra “Waltzing Matilda” para mí.

Así que reunieron a los lisiados, los heridos, los mutilados,
y nos metieron en un barco de vuelta a Australia.
Los mancos, los cojos, los ciegos, los locos,
esos orgullosos héroes heridos de Suvla.
Y cuando nuestro barco entró en Circular Quay, 
miré al lugar que mis piernas solían ocupar,
y di gracias a Dios porque no hubiera nadie que me esperase,
para afligirse, apenarse, y compadecerme.

Pero la banda tocaba “Waltzing Matilda”
Mientras nos bajaban por la pasarela,
Pero la gente no nos animaba, se paraban y se nos quedaba mirando,
y, seguidamente, nos daban la espalda.

Y ahora cada Abril, me siento en mi porche 
y veo pasar ante mi el desfile.
Y veo a mis viejos camaradas, con que orgullo desfilan,
reviviendo viejos sueños de glorias pretéritas,
y los viejos marchan despacio, sus huesos rígidos y doloridos,
son los viejos héroes de una guerra olvidada.
Y los jóvenes me preguntan, “¿Cuál es el motivo por el que marchan?”
Y yo me hago la misma pregunta.

Pero la banda toca “Waltzing Matilda”,
y los viejos aún atienden la llamada,
Pero al pasar los años, mas viejos desaparecen
Un día ya no marchará ninguno.

A bailar el vals, Matilda, a bailar el vals, Matilda,
¿Quién bailará el vals, Matilda, conmigo?
Y se podrá oír a sus fantasmas cuando marchen junto al manantial, 
¿Quién bailará el vals, Matilda, conmigo?

Aquí tedes unha versión do gran Liam Clancy, alma mater dos Cancy Brothers..


E por último unha espléndida versión, a do grupo irlandés Pogues...





sábado, 19 de abril de 2008

"Grandola, Vila Morena" por todos

William Ackerman


" Visiting"


"The Impending Death of the Virgin Spirit"



"Wolf's eyes" de Paul Winter

"Terceira margem do rio" de Milton Nascimento e Caetano Veloso

Milton Nascemento

Coñecín a Milton Nascimento con Manolo e a sorpresa foi maiúscula! Que pasadote! Música, voz, letras,...
Aquí tedes unha pequena escolma de obras mestras.

"Cançao de América"



"Clube da esquina nº 1"



"Cravo e canela"

E por suposto colaboracións cós grandes da música brasileira...

Con Chico Buarque: "Cálice"



Con Uakti: "Lágrima do Sul"


Con Caetano Veloso: "Terceira margem do rio"


Con Gilberto Gil: "Raça"










"Estrangeiro" de Caetano Veloso

Soberbia!
"Estrangeiro"


O pintor Paul Gauguin amou a luz na Baía de Guanabara
O compositor Cole Porter adorou as luzes na noite dela
A Baía de Guanabara
O antropólogo Claude Lévi-Strauss detestou a Baía de Guanabara
Pareceu-lhe uma boca banguela
E eu menos a conhecera mais a amara?
Sou cego de tanto vê-la, te tanto tê-la estrela
O que é uma coisa bela?

O amor é cego
Ray Charles é cego
Stevie Wonder é cego
E o albino Hermeto não enxerga mesmo muito bem

Uma baleia, uma telenovela, um alaúde, um trem?
Uma arara?
Mas era ao mesmo tempo bela e banguela a Guanabara
Em que se passara passa passará o raro pesadelo
Que aqui começo a construir sempre buscando o belo e o amaro
Eu não sonhei que a praia de Botafogo era uma esteira rolante de areia branca e de óleo diesel
Sob meus tênis
E o Pão de Açúcar menos óbvio possível
À minha frente
Um Pão de Açúcar com umas arestas insuspeitadas
À áspera luz laranja contra a quase não luz quase não púrpura
Do branco das areias e das espumas
Que era tudo quanto havia então de aurora

Estão às minhas costas um velho com cabelos nas narinas
E uma menina ainda adolescente e muito linda
Não olho pra trás mas sei de tudo
Cego às avessas, como nos sonhos, vejo o que desejo
Mas eu não desejo ver o terno negro do velho
Nem os dentes quase não púrpura da menina
(Pense Seurat e pense impressionista
Essa coisa de luz nos brancos dentes e onda
Mas não pense surrealista que é outra onda)

E ouço as vozes
Os dois me dizem
Num duplo som
Como que sampleados num sinclavier

(É chegada a hora da reeducação de alguém
Do Pai do Filho do Espírito Santo amém
O certo é louco tomar eletrochoque
O certo é saber que o certo é certo
O macho adulto branco sempre no comando
E o resto é o resto, o sexo é o corte, o sexo
Reconhecer o valor necessário do ato hipócrita
Riscar os índios, nada esperar dos pretos)
E eu, menos estrangeiro no lugar que no momento
Sigo mais sozinho caminhando contra o vento
E entendo o centro do que estão dizendo
Aquele cara e aquela

É um desmascaro
Singelo grito
O rei está nu
Mas eu desperto porque tudo cala frente ao fato de que o rei é mais bonito nu

E eu vou e amo o azul, o púrpura e o amarelo
E entre o meu ir e o do sol, um aro, um elo
(Some may like a soft brazilian singer
But I've given up all attempts at perfection)

viernes, 4 de enero de 2008

Un volcán chamado Brel

Coñecía a Brel como moitos pola referencia que fixera Aute no seu famoso "Entre amigos" a N eme quitte pas como unha dsa máis fermosas cancións de amor nunca escritas. De ahí pasei a mercar o seu disco con esa canción e empezar a disfrutar das súas cancións ás que como ademáis, son de francés, tiña una cceso tamén ás súas letras o que sen dúbida é un valor fundamental. Boas cancións, boas letras, e boas interpretacións de Brel... Xa estaba, xa disfrutaba de Jacques Brel, pero aínda me faltaba unha pata do banco que me ofreceu, mirade que curioso e pouco predicible, Ramón Trecet! Que fixo o bó de Trecet, pois comentar nun programa no que o entrevistaban que ó melor intérprete en vivo que vira nunca fora Jacques Brel¡ nada de New Age que daquela era doq ue falaba máis, non, Jacques Brel... Pero claro, daquela non había youtube nin nada que se lle parecera polo que aínda tardei algúns anos en poder conseguir algunha grabación en video de Brel inyterpretando estas canción pero a espera non foi en van, cando puiden ver a Brel en acción non parei de flipar e de buscar máis e máis videos del... E agora con youtube, por fin, temos acceso a unha enorme cantidade de videos do autor.
Que mellor para abrir este blogue musical e personal cunha das mellores cancións da historia nunha das súas mellores interpretacións... "Amsterdam" Sobran as palabras!


Escoitade unha versión da mesma canción por David Bowie, áinda que sen imaxes ...
Foi a cara B do primeiro single de Bowie, o que fala moi ben dunha das súas grandes virtudes, detectar o bó e pasar a incorporalo á súa obra. Ten moito mérito que á hora de grabar o seu primeiro disco, el, un artista pop,  escollera esta canción e non outra canción calqueira. Que listo era David!